Nasze porady

Murowanie


Murowanie to inaczej stawianie ścian poprzez spajanie bloczków kamiennych, silikatowych, z betonu komórkowego, z gazobetonu, ceramicznych czy ceglanych środkami wypełniającymi i wiążącymi zwanymi zaprawami murarskimi (patrz niżej). Chociaż współcześnie wybór materiałów do murowania ścian jest naprawdę duży i stosuje się różne sposoby murowania, główne zasady postępowania są takie same i opierają się na metodach tradycyjnego rzemiosła.

Oznacza to więc, że zarówno w przypadku tradycyjnego budowania, np. z cegły czy pustaków ceramicznych, jak i przy nowszych rozwiązaniach, np. przy stawianiu budynków z bloczków z betonu komórkowego, poszczególne warstwy ściany będą powstawać zgodnie z podstawowymi zasadami techniki murowania, a różnice będą dotyczyć np. spoinowania (typu zaprawy, grubości spoin czy likwidacji spoin pionowych).

 

Podział ścian ze względu na charakter konstrukcyjny.

Ściany budynku można podzielić na Murowanie to inaczej stawianie ścian poprzez spajanie bloczków kamiennych, silikatowych, z betonu komórkowego, z gazobetonu, ceramicznych czy ceglanych środkami wypełniającymi i wiążącymi zwanymi zaprawami murarskimi (patrz niżej). Chociaż współcześnie wybór materiałów do murowania ścian jest naprawdę duży i stosuje się różne sposoby murowania, główne zasady postępowania są takie same i opierają się na metodach tradycyjnego rzemiosła.

Oznacza to więc, że zarówno w przypadku tradycyjnego budowania, np. z cegły czy pustaków ceramicznych, jak i przy nowszych rozwiązaniach, np. przy stawianiu budynków z bloczków z betonu komórkowego, poszczególne warstwy ściany będą powstawać zgodnie z podstawowymi zasadami techniki murowania, a różnice będą dotyczyć np. spoinowania (typu zaprawy, grubości spoin czy likwidacji spoin pionowych).

 zewnętrzne i wewnętrzne. Te ostatnie znajdują się wewnątrz budynku, dzielimy je kolejno na nośne i działowe. Ściany nośne – razem z zewnętrznymi – są trwale połączone z konstrukcją poprzez wieniec. Przenoszą obciążenia pionowe stropu i kolejnych kondygnacji budynku. Z tego względu muszą być postawione zgodnie z projektem. Projektant budynku określa, jaka jest grubość ścian oraz technologię, w jakiej mają być postawione. Jeśli chcemy skorzystać z innego materiału do murowania ścian, można tę kwestię przedyskutować z kierownikiem budowy, który oceni, czy zamiennik ma zbliżone parametry wytrzymałościowe do surowca określonego w projekcie.

Ściany wewnętrzne, zwane także działowymi, pozwalają na podział wnętrza domu na mniejsze pomieszczenia. Mimo że wybór materiału oraz technologii stawiania ścian zależy od nas, to warto kierować się sprawdzonymi zasadami i wskazówkami budowania ścianek działowych.




Gruntowanie ścian przed malowaniem

Gruntowanie podłoża to czynność poprzedzająca malowanie. Polega ona na naniesieniu farby podkładowej na powierzchnię ścian.

Celem tej czynności jest przede wszystkim:

  • zmniejszenie lub wyrównanie chłonności powierzchni.
  • wzmocnienie podłoża (utwardzenie ścian i sufitów),
  • ujednolicenie faktury podłoża,
  • poprawienie przyczepności farby nawierzchniowej,
  • związanie luźnych cząstek znajdujących się w podłożu,
  • zmniejszenie zużycia farby nawierzchniowej.

 

 

Przeznaczona do podkładowego malowania powierzchni ścian i sufitów wewnątrz budynków przed nałożeniem powłoki wierzchniej z farb akrylowych lub lateksowych. Szczególnie zalecana do podłoży z płyt gipsowo-kartonowych lub powierzchni o niejednorodnej fakturze. Zalecana w przypadku malowania renowacyjnego podłoży wykonanych z farb lateksowych (matowych i półpołyskowych). Do malowanie drewna i wyrobów drewnopochodnych.

Główne Parametry:

  • gęstość ok. 1,45 kg/dm3
  • lepkość 6000-9000cP 
  • czas schnięcia do stopnia 3 - 2 godziny
  • nakładanie farby nawierzchniowej po minimum. 2 h

 




Ocieplanie fundamentów

Podłoże, które stanowi podstawę mocowania systemu, musi być nośne, zwarte, suche i wolne od substancji zmniejszających przyczepność (np. tłuszcze, bitumy). Jeśli tynki są odspojone od podłoża, trzeba je odkuć. Ich przyczepność sprawdza się poprzez ostukiwanie – o odspojeniu świadczy charakterystyczny, "głuchy" dźwięk. Dla takich nie ma już ratunku. Reperacji nie wymagają natomiast powierzchniowe rysy i pęknięcia, pod warunkiem, że powstały one na tynkach, które dobrze trzymają się ściany.

Niezwykle ważne jest, aby ściana była sucha. Fragmenty zawilgocone, np. w wyniku uszkodzenia obróbki blacharskiej, mogą być siedliskiem mchów i glonów. Po usunięciu przyczyny zawilgocenia, miejsca te należy oczyścić na sucho szczotkami drucianymi, a następnie nasycić roztworem preparatu grzybobójczego.




Klejenie Styropianu

Klejenie styropianu

Przed klejeniem płyt styropianowych trzeba dokładnie przygotować podłoże. Od tego w dużej mierze zależy trwałość ocieplenia. Jeśli płyty styropianowe będą mocowane do starego podłoża, trzeba się upewnić, że jest ono nośne. Dodatkowo powinno być czyste, suche i wolne od mchu, porostów itp. Jeśli styropian układamy na nowych powierzchniach, pamiętajmy, że wszelkie tynki i betony muszą być całkowicie utwardzone. Najpierw na niewielkim fragmencie najlepiej jest przeprowadzić test przyczepności. Jeśli jest ona niedostateczna, tylną powierzchnię płyt styropianowych trzeba przeszlifować w miejscu aplikacji kleju. Również w przypadku powierzchni bardzo gładkich, równych i nieprzepuszczalnych zaleca się ich zszorstkowanie. Poprawi to przyczepność.

Klejenie płyt styropianowych zawsze rozpoczyna się od samego dołu, opierając dolny rząd na specjalnej listwie startowej lub stopie fundamentowej. Klej należy nałożyć na płytę styropianową wokół jej krawędzi, a także na samej powierzchni płyty powinno się znaleźć kilka punktów z klejem. Następnie równomiernie przyciska się płytę do podłoża.  Szczeliny między płytami wypełnia się systemową pianką poliuretanową. 

Mocowanie styropianu   Po stwardnieniu kleju, płyty styropianowe powinny być dodatkowo zamocowane łącznikami mechanicznymi. Ich rodzaj, długość, ilość i rozmieszczenie powinny być ujęte w projekcie ocieplenia. Ogólnie do styropianu stosuje się łączniki z trzpieniem stalowym lub z tworzywa sztucznego.Liczba i rozmieszczenie łączników mechanicznych zależy od specyfiki budynku (m.in. strefy obciążenia wiatrem) oraz wysokości, ale ogólnie zaleca się, żeby było ich nie mniej niż 4 na każdy metr² (wyjątkiem są narożniki budynku, a rejonie których liczba łączników musi być zwiększona).




Kontakt z nami

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.
Polityka Prywatności    Jak wyłączyć cookies?
AKCEPTUJĘ